Vanaf najaar 2025 verschijnt mijn eigen nieuwsbrief!
In de tijd dat er nog veel aandacht werd besteed aan boeken op prime time, via de publieke zenders, kreeg ik het idee om op regelmatige basis een nieuwsbrief aan mijn achterban te sturen. DDD, De Dag van Dorine. Het kwam er niet van. De waan van de dag (DWDD, ook een goeie nieuwsbrieftitel) nam het voortouw.
Inmiddels heb ik een team om me heen verzameld, de
& achter Dorine Holman. Dus is er eindelijk ruimte voor het schrijven en versturen van mijn nieuwsbrief.
Mijn teamleden nemen me de operationele kanten van mijn toko uit handen. Ik mag mij nu vooral concentreren op mijn eigenlijke werk als agent en impresario. Dat op zich is al meer dan genoeg voor één mens.
De dag van Dorine
Het allereerste wat ik ’s morgens doe is een kop koffie pakken en de belangrijkste mails van die dag selecteren. Gemiddeld zitten er namelijk tegen de honderd in mijn inbox. Daar zitten ook nieuwsbrieven bij hoor. Maar als het even kan neem ik die ook door, want ik wil natuurlijk op de hoogte blijven van wat er speelt, in ons vak.
Naast mails ontvang ik berichten via Signal, WhatsApp en Messenger én DM’s op
LinkedIn en
Instagram. Mensen laten regelmatig een voicemail achter en ik krijg zelfs nog wel eens sms’jes! Van allerlei kanten en via allerlei kanalen word ik benaderd.
De meeste berichten zijn van auteurs en uitgeverijen die een samenwerking zoeken en van de schrijvers waarmee ik al een traject ben aangegaan.
Tip: Als je me snel wil bereiken dan kun je me het beste mailen, daar werk ik gedurende de dag het meest mee. Als je hoge nood hebt, voeg je er een uitroepteken aan toe!
Elke dag staan er wel een paar overleggen op mijn agenda. Soms live, maar tegenwoordig natuurlijk vooral online. Dat kunnen één op één gesprekken zijn met een schrijver. Maar het kan ook met meerdere mensen zijn, bijvoorbeeld met uitgeverijen, met of zonder de auteur.
Communiceren vormt de absolute hoofdmoot van mijn werk. Maar ik denk ook veel na. Over strategieën voor merkbouwtrajecten van auteurs, locaties waar lezingen en presentaties gehouden kunnen worden, campagnes, publiciteitstrajecten, trainingen en nog heel veel andere dingen.
Ik heb dus veel denktijd nodig. En eerlijk gezegd dreigt dat er wel eens bij in te schieten.
Daar heb ik een oplossing voor gevonden. Ik wandel vrijwel elke dag minstens twee uur met mijn hond Spetter. Tijdens het wandelen lukt het vaak heel goed om mijn drukke hoofd op orde te krijgen, de zin van de onzin te scheiden en nieuwe plannen te maken en strategieën te bedenken.
Laatst sloeg een nieuw teamlid nog steil achterover toen ze in de gaten kreeg wat ik allemaal doe op zo’n werkdag. We hebben het samen even uitgerekend: dagelijks schaak ik op minimaal 25 borden tegelijk. Ik weet inmiddels niet beter.
Maar ik ben inmiddels ook geen veertig meer, dus dit hou ik heus niet de hele tijd zo vol. Ik pak mijn rust door vroeger naar bed te gaan en -als het even kan- daar en dan de binnengekomen manuscripten door te nemen. Soms lukt zelfs dat niet meer, omdat ik te moe ben en mijn werk echt even los moet laten.
Lekker met de benen omhoog naar een serie kijken (The Diplomat bijvoorbeeld, aanrader!), met vrienden afspreken, suf hondenfilmpjes kijken op YouTube (geef toe, dat doe jij ook!) of een goed gesprek met mijn man is dan een beter idee. Daarvan kom ik helemaal tot rust en dan begin ik de volgende
dag van Dorine
vol frisse zin!
Lees ook:
Social dilemma: voor welke keuzes staan we
